راهنمای سفر به باکو پایتخت آذربایجان که بسیار شبیه به شهرهای ایران است
شهر زیبای باکو، پایتخت کشور آذربایجان است و بسیار به شهرهای ایران تشابه دارد. در این مطلب مکان های دیدنی و گردشگری شهر باکو را به شما معرفی می کنیم.
آشنایی با باکو پایتخت آذربایجان
به گزارش تاپ ناز و به نقل از الی گشت؛ حس غریبی در این شهر است. با اینکه در سفر هستید اما حس می کنید در ایران خودتان هستید. دریایش که همان دریای خودمان است و هزاران اتفاق تاریخی ایرانی در این سرزمین اتفاق افتاده است. اما در عین حال چیز زیادی از جاذبه های ، منابع طبیعی و فرهنگ جدیدش نمی دانیم. درواقع هدف از این مطلب، آشنایی هر چه بیشتر گردشگران با اطلاعات ضروری برای سفر به این شهر توریستی و مدرن است.
است که بزرگترین شهر و بندر این کشور نیز محسوب می شود. این شهر بر ساحل غربی دریای خزر در شبه جزیره آب‌شوران قرار دارد و یکی از مناطق نفت‌خیز جهان بوده و پر جمعیت‌ترین و یکی از زیباترین شهرهای قفقاز می باشد. پارک‌های ساحلی بسیار و برگزاری برنامه‌های متعدد هنری از جمله موسیقی، تئاتر و اپرا جذبه خاصی به این شهر داده است. بخش قدیمی شهر باکو ، همراه با برج و حصار قلعه شهر به خوبی از سده‌های میانه بجا مانده و یکی از آثار ثبت شده در یونسکو به عنوان میراث فرهنگ جهانی است. در ابتدای سال ۲۰۰۳ بیش از ۱۵۳ هزار نفر از آوارگان داخلی (ناشی از جنگ قره باغ) و هچنین ۹۴ هزار نفر پناهنده خارجی در این شهر علاوه بر جمعیت اصلی زندگی می کردند.
تاریخچه باکو
قدیمی ترین شواهد مستند باکو به قرن ششم میلادی برمی گردد و از آنجا که در آن زمان این سرزمین بخشی از شاهنشاهی‌های ایرانی بوده‌است، پیوند تاریخی با آنها دارد. پس از اینکه زمین لرزه بزرگی در قرن ۱۲ میلادی شماخی پایتخت شروانشاهان را ویران نمود، آهسیتان ابتدا باکو را به عنوان پایتخت جدید انتخاب کرد. در زمان ساسانیان حضور و نفوذ عنصر ایرانی در کرانه‌های اران از تالش و باکو تا دربند بسیار چشمگیر بود. در دوره شروانشاهان، باکو بخشی از شروان شد. شروان همانند بقیه اران قسمتی از سرزمین آذربایجان محسوب نمی شد. آذربایجان به منطقه جنوب رود ارس گفته می‌شد. با تسلط ترک های سلجوقی بر شروانشاهان در سده یازده میلادی، زبان منطقه کم کم ترکی شد. روندی که هنوز هم در جنوب این منطقه (تالش) ادامه دارد. با این روند، مردمی که زبان شان آسیانی و ایرانی بود به مرور ترک‌زبان شدند. باکو در سده‌های ۱۴ و ۱۵ پایتخت شیروانشاهان میلادی بود و سپس بخشی از ایران صفوی شد. حکومت عثمانی در قرن ۱۶ میلادی طی دوره‌ای کوتاه به قسمت اعظم قفقاز از جمله باکو حاکم بود. نادرشاه افشار توانست این قسمت از آران، گرجستان و منطقه ارمنستان فعلی را مجددا به ایران بازگرداند. در جنگ‌های ایران و روس در زمان فتحعلی شاه این ناحیه بر اساس عهدنامه گلستان و ترکمان چای از ایران جدا شد و به دست روس‌ها افتاد. باکو در اواخر قرن نوزدهم و دهه اول قرن بیستم از بزرگترین مناطق تولید نفت جهان بود.
قلعه دختر از آثار دوره ساسانی در شهر باکو می باشد. این اثر تاریخی با ۲۹،۵ متر طول، ۱۶ متر عرض و ۶ طبقه که در دو دوره زمانی قرن ۵ و ۶ میلادی (آغاز ساخت مرحله اول) و قرن ۱۲ (مرحله دوم) بنا شده است، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است. این قلعه در روزگار کهن، نیایشگاه آناهیتا بوده و زرتشتیان به زیارت آن می رفته اند. این قلعه در سال ۱۹۶۰ مرمت و در سال ۱۹۶۴ به موزه تبدیل شد. سازمان یونسکو در سال ۲۰۰۰ این بنا را در فهرست میراث جهانی ثبت نمود.
ایچری شهر ارگ باکو که بافت قدیم شهر باکو می باشد به تدریج ما بین قرون ۱۱ تا ۱۹ میلادی ساخته شد. این شهر محصور از دوران پارینه سنگی تاکنون محل سکونت انسان بوده و فرهنگ و تمدن های مختلفی چون ساسانی، زرتشتی، شیروانی، ایرانی، عربی، عثمانی و روسی را در خود جای داده است. این قسمت در شمال غربی خلیج باکو واقع شده و از دیدنی ترین مکان‌های شهر باکو بشمار می رود و در سال ۲۰۰۰ میلادی در شمار میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. ایچری شهر دارای ۲۳ محله، ۲ کاروان سرا، ۳ چشمه آب، میدان بازار و… می باشد که البته جذاب‌ترین مکان آن قلعه دختر است.
پارک مفاخر باکو درواقع آرامگاه بزرگان و مفاخر آذربایجان است. دلیل نامگذاری آن به پارک مفاخر، سرسبزی و زیبایی بیش از حد این پارک است. مشاهیری چون حیدر علی‌اف، ابوالفضل ایلچی بیگ، رشید بهبودوف و شوکت علی‌اکبروا در این مکان به خاک سپرده شده اند. آرامگاه رشید بهبودوف جالب ترین موضوعی که ذهن بینندگان را به خود مشغول می‌کند. همچنین مجسمه‌های زیبایی از هر فرد بر سر مزارش قرار داده شده است.
با ما همراه باشید تا بیشتر با جاذبه های باکو آشنا شویم.
موزه نظامی باکو
در سال ۲۰۰۷ در نشست وزرای فرهنگی اعضای سازمان کنفرانس اسلامی، باکو به عنوان پایتخت فرهنگ اسلامی برای سال ۲۰۰۹ اعلام شد. در سال ۲۰۰۰ بخش قدیمی باکو به علاوه سرای شروانشاهان (به ترکی آذربایجانی، شیروانشاهلار سارایی) و قلعه دختر به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده اند. باکو دارای ۱۱ منطقه شهری (اداری) من جمله بیناغدی، قاراداغ، نریمانف، عزیزبایف، نسیمی، صابونچی، نظامی، صبالی، ختایی، سوراخانی و یاسامال و ۴۸ شهر من جمله شهرهای بنا شده در خلیج باکو، شهر صخره‌های نفتی یا نفت داشلاری که در دریا ساخته شده اند می باشند.
میدان ملی پرچم در شهر باکو
بزرگ ترین میدان باکو، میدان پرچم است که پرچم آذربایجان را با ارتفاع ۱۶۰ متر در میان خود جای داده است. این میدان دقیقا کنار بلوار باکو قرار دارد و نام سابق آن، میدان لنین ( Lenin Square) بوده است .
مسجد بی بی هیبت
بنای بی بی هیبت یک مسجد قدیمی در باکو می باشد که در سال ۱۹۳۶ به طور کلی توسط بلشویک نابود شد. اما از دهه ۹۰ ساخت آن مجددا آغاز شد و در سال ۱۹۹۷ میلادی، بنای کنونی این مسجد افتتاح شد. در این مسجد آرامگاه هایی منتسب به نوادگان حضرت محمد قرار دارد که امروزه مرکز معنوی مسلمانان این خطه و یکی از مهمترین بناهای معماری اسلامی در جمهوری آذربایجان به شمار می رود. بومیان این منطقه، این مسجد را با نام مسجد حضرت فاطمه زهرا نیز می شناسند. مسجد بی بی هیبت، آرامگاه دختر امام هفتم شیعیان، امام موسی کاظم را که می گویند از دست آزار و اذیت خلفا به باکو فرار کرده بود، در خود جای داده است. این مسجد دارای سه گنبد و دو مناره است. نمازخانه مردانه در قسمت جنوب و نمازخانه زنانه در قسمت شمال قرار گرفته است مقبره ها میان آن دو قرار گرفته اند از این مسجد دریای خزر به خوبی پیداست.
برج های شعله
این ۳ برج با ارتفاع بیش از ۱۹۰ متر بلند ترین آسمان خراش باکو محسوب می شود و از تمامی شهر دیده می شود. علت نامگذاری این ۳ برج شباهت آنها به شعله های آتش می باشد. یکی از این برج ها، هتل (Fairmont Hotel )، یکی ساختمانتجاری و دیگری ساختمان مسکونی می باشد. نمای برج های شعله با بیش از ده هزار لامپ LED پر قدرت به صفحات نمایشگر بسیار بزرگی تبدیل شده است و به صورت شعله های آتش نشان داده می شوند که در شب جلوه بسیار زیبایی دارد.
شهر قدیمی
شهر قدیمی درواقع مهم ترین مرکز تاریخی و فرهنگی شهر باکو می باشد. شهر باکو در قدیم محصور در قلعه ای بوده است که قلعه همچنان در قلب شهر باکو به قوت خود باقی است و به همین خاطر به ایچری شهر معروف است. کوچه پس کوچه های این شهر، زیبا و رمانتیک است. بناهای تاریخی از قبل از اسلام تا دوره قاجار را می توانید در این کوچه ها شاهد باشید. بازدید از این شهر را به همه توریست ها توصیه می کنیم. دوربین عکاسی را فراموش نکنید.
مرکز فرهنگی حیدر علی اف
ساخت این نهاد از سال ۲۰۰۷ آغاز شد و تا سال ۲۰۱۲ به طول انجامید. نام این مرکز از نام رهبر ملی آذربایجان که رییس جمهور پیشین آن نیز بوده است گرفته شده است. هدف از تاسیس این مرکز، شناسایی فرهنگ، هنر، زبان و تاریخ این کشور به تمام جهانیان می باشد. به همین دلیل این مرکز با موسساتی که در پروژه های علمی، فرهنگی ، ورزشی و سایر زمینه ها در سراسر دنیا فعالیت می کنند مشارکت دارد و درواقع یکی از مراکزی است که برای برگزاری نشست ها و نمایشگاه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
نوشته اولین بار در پدیدار شد.
راهنمای سفر به باکو پایتخت آذربایجان که بسیار شبیه به شهرهای ایران است
(image)
شهر زیبای باکو، پایتخت کشور آذربایجان است و بسیار به شهرهای ایران تشابه دارد. در این مطلب مکان های دیدنی و گردشگری شهر باکو را به شما معرفی می کنیم.
آشنایی با باکو پایتخت آذربایجان
به گزارش تاپ ناز و به نقل از الی گشت؛ حس غریبی در این شهر است. با اینکه در سفر هستید اما حس می کنید در ایران خودتان هستید. دریایش که همان دریای خودمان است و هزاران اتفاق تاریخی ایرانی در این سرزمین اتفاق افتاده است. اما در عین حال چیز زیادی از جاذبه های ، منابع طبیعی و فرهنگ جدیدش نمی دانیم. درواقع هدف از این مطلب، آشنایی هر چه بیشتر گردشگران با اطلاعات ضروری برای سفر به این شهر توریستی و مدرن است.
است که بزرگترین شهر و بندر این کشور نیز محسوب می شود. این شهر بر ساحل غربی دریای خزر در شبه جزیره آب‌شوران قرار دارد و یکی از مناطق نفت‌خیز جهان بوده و پر جمعیت‌ترین و یکی از زیباترین شهرهای قفقاز می باشد. پارک‌های ساحلی بسیار و برگزاری برنامه‌های متعدد هنری از جمله موسیقی، تئاتر و اپرا جذبه خاصی به این شهر داده است. بخش قدیمی شهر باکو ، همراه با برج و حصار قلعه شهر به خوبی از سده‌های میانه بجا مانده و یکی از آثار ثبت شده در یونسکو به عنوان میراث فرهنگ جهانی است. در ابتدای سال ۲۰۰۳ بیش از ۱۵۳ هزار نفر از آوارگان داخلی (ناشی از جنگ قره باغ) و هچنین ۹۴ هزار نفر پناهنده خارجی در این شهر علاوه بر جمعیت اصلی زندگی می کردند.
تاریخچه باکو
قدیمی ترین شواهد مستند باکو به قرن ششم میلادی برمی گردد و از آنجا که در آن زمان این سرزمین بخشی از شاهنشاهی‌های ایرانی بوده‌است، پیوند تاریخی با آنها دارد. پس از اینکه زمین لرزه بزرگی در قرن ۱۲ میلادی شماخی پایتخت شروانشاهان را ویران نمود، آهسیتان ابتدا باکو را به عنوان پایتخت جدید انتخاب کرد. در زمان ساسانیان حضور و نفوذ عنصر ایرانی در کرانه‌های اران از تالش و باکو تا دربند بسیار چشمگیر بود. در دوره شروانشاهان، باکو بخشی از شروان شد. شروان همانند بقیه اران قسمتی از سرزمین آذربایجان محسوب نمی شد. آذربایجان به منطقه جنوب رود ارس گفته می‌شد. با تسلط ترک های سلجوقی بر شروانشاهان در سده یازده میلادی، زبان منطقه کم کم ترکی شد. روندی که هنوز هم در جنوب این منطقه (تالش) ادامه دارد. با این روند، مردمی که زبان شان آسیانی و ایرانی بود به مرور ترک‌زبان شدند. باکو در سده‌های ۱۴ و ۱۵ پایتخت شیروانشاهان میلادی بود و سپس بخشی از ایران صفوی شد. حکومت عثمانی در قرن ۱۶ میلادی طی دوره‌ای کوتاه به قسمت اعظم قفقاز از جمله باکو حاکم بود. نادرشاه افشار توانست این قسمت از آران، گرجستان و منطقه ارمنستان فعلی را مجددا به ایران بازگرداند. در جنگ‌های ایران و روس در زمان فتحعلی شاه این ناحیه بر اساس عهدنامه گلستان و ترکمان چای از ایران جدا شد و به دست روس‌ها افتاد. باکو در اواخر قرن نوزدهم و دهه اول قرن بیستم از بزرگترین مناطق تولید نفت جهان بود.
قلعه دختر از آثار دوره ساسانی در شهر باکو می باشد. این اثر تاریخی با ۲۹،۵ متر طول، ۱۶ متر عرض و ۶ طبقه که در دو دوره زمانی قرن ۵ و ۶ میلادی (آغاز ساخت مرحله اول) و قرن ۱۲ (مرحله دوم) بنا شده است، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است. این قلعه در روزگار کهن، نیایشگاه آناهیتا بوده و زرتشتیان به زیارت آن می رفته اند. این قلعه در سال ۱۹۶۰ مرمت و در سال ۱۹۶۴ به موزه تبدیل شد. سازمان یونسکو در سال ۲۰۰۰ این بنا را در فهرست میراث جهانی ثبت نمود.
ایچری شهر ارگ باکو که بافت قدیم شهر باکو می باشد به تدریج ما بین قرون ۱۱ تا ۱۹ میلادی ساخته شد. این شهر محصور از دوران پارینه سنگی تاکنون محل سکونت انسان بوده و فرهنگ و تمدن های مختلفی چون ساسانی، زرتشتی، شیروانی، ایرانی، عربی، عثمانی و روسی را در خود جای داده است. این قسمت در شمال غربی خلیج باکو واقع شده و از دیدنی ترین مکان‌های شهر باکو بشمار می رود و در سال ۲۰۰۰ میلادی در شمار میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. ایچری شهر دارای ۲۳ محله، ۲ کاروان سرا، ۳ چشمه آب، میدان بازار و… می باشد که البته جذاب‌ترین مکان آن قلعه دختر است.
پارک مفاخر باکو درواقع آرامگاه بزرگان و مفاخر آذربایجان است. دلیل نامگذاری آن به پارک مفاخر، سرسبزی و زیبایی بیش از حد این پارک است. مشاهیری چون حیدر علی‌اف، ابوالفضل ایلچی بیگ، رشید بهبودوف و شوکت علی‌اکبروا در این مکان به خاک سپرده شده اند. آرامگاه رشید بهبودوف جالب ترین موضوعی که ذهن بینندگان را به خود مشغول می‌کند. همچنین مجسمه‌های زیبایی از هر فرد بر سر مزارش قرار داده شده است.
با ما همراه باشید تا بیشتر با جاذبه های باکو آشنا شویم.
موزه نظامی باکو
در سال ۲۰۰۷ در نشست وزرای فرهنگی اعضای سازمان کنفرانس اسلامی، باکو به عنوان پایتخت فرهنگ اسلامی برای سال ۲۰۰۹ اعلام شد. در سال ۲۰۰۰ بخش قدیمی باکو به علاوه سرای شروانشاهان (به ترکی آذربایجانی، شیروانشاهلار سارایی) و قلعه دختر به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده اند. باکو دارای ۱۱ منطقه شهری (اداری) من جمله بیناغدی، قاراداغ، نریمانف، عزیزبایف، نسیمی، صابونچی، نظامی، صبالی، ختایی، سوراخانی و یاسامال و ۴۸ شهر من جمله شهرهای بنا شده در خلیج باکو، شهر صخره‌های نفتی یا نفت داشلاری که در دریا ساخته شده اند می باشند.
میدان ملی پرچم در شهر باکو
بزرگ ترین میدان باکو، میدان پرچم است که پرچم آذربایجان را با ارتفاع ۱۶۰ متر در میان خود جای داده است. این میدان دقیقا کنار بلوار باکو قرار دارد و نام سابق آن، میدان لنین ( Lenin Square) بوده است .
مسجد بی بی هیبت
بنای بی بی هیبت یک مسجد قدیمی در باکو می باشد که در سال ۱۹۳۶ به طور کلی توسط بلشویک نابود شد. اما از دهه ۹۰ ساخت آن مجددا آغاز شد و در سال ۱۹۹۷ میلادی، بنای کنونی این مسجد افتتاح شد. در این مسجد آرامگاه هایی منتسب به نوادگان حضرت محمد قرار دارد که امروزه مرکز معنوی مسلمانان این خطه و یکی از مهمترین بناهای معماری اسلامی در جمهوری آذربایجان به شمار می رود. بومیان این منطقه، این مسجد را با نام مسجد حضرت فاطمه زهرا نیز می شناسند. مسجد بی بی هیبت، آرامگاه دختر امام هفتم شیعیان، امام موسی کاظم را که می گویند از دست آزار و اذیت خلفا به باکو فرار کرده بود، در خود جای داده است. این مسجد دارای سه گنبد و دو مناره است. نمازخانه مردانه در قسمت جنوب و نمازخانه زنانه در قسمت شمال قرار گرفته است مقبره ها میان آن دو قرار گرفته اند از این مسجد دریای خزر به خوبی پیداست.
برج های شعله
این ۳ برج با ارتفاع بیش از ۱۹۰ متر بلند ترین آسمان خراش باکو محسوب می شود و از تمامی شهر دیده می شود. علت نامگذاری این ۳ برج شباهت آنها به شعله های آتش می باشد. یکی از این برج ها، هتل (Fairmont Hotel )، یکی ساختمانتجاری و دیگری ساختمان مسکونی می باشد. نمای برج های شعله با بیش از ده هزار لامپ LED پر قدرت به صفحات نمایشگر بسیار بزرگی تبدیل شده است و به صورت شعله های آتش نشان داده می شوند که در شب جلوه بسیار زیبایی دارد.
شهر قدیمی
شهر قدیمی درواقع مهم ترین مرکز تاریخی و فرهنگی شهر باکو می باشد. شهر باکو در قدیم محصور در قلعه ای بوده است که قلعه همچنان در قلب شهر باکو به قوت خود باقی است و به همین خاطر به ایچری شهر معروف است. کوچه پس کوچه های این شهر، زیبا و رمانتیک است. بناهای تاریخی از قبل از اسلام تا دوره قاجار را می توانید در این کوچه ها شاهد باشید. بازدید از این شهر را به همه توریست ها توصیه می کنیم. دوربین عکاسی را فراموش نکنید.
مرکز فرهنگی حیدر علی اف
ساخت این نهاد از سال ۲۰۰۷ آغاز شد و تا سال ۲۰۱۲ به طول انجامید. نام این مرکز از نام رهبر ملی آذربایجان که رییس جمهور پیشین آن نیز بوده است گرفته شده است. هدف از تاسیس این مرکز، شناسایی فرهنگ، هنر، زبان و تاریخ این کشور به تمام جهانیان می باشد. به همین دلیل این مرکز با موسساتی که در پروژه های علمی، فرهنگی ، ورزشی و سایر زمینه ها در سراسر دنیا فعالیت می کنند مشارکت دارد و درواقع یکی از مراکزی است که برای برگزاری نشست ها و نمایشگاه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
نوشته اولین بار در پدیدار شد.
راهنمای سفر به باکو پایتخت آذربایجان که بسیار شبیه به شهرهای ایران است
